Donderdag 27 augustus Revelstoke (Canyon Hot Springs) – Banff
Zoals gezegd gaan Yna & Gine eerst tanken. Het kost ze anderhalf uur en ze zijn om 9 uur weer in de buurt van de camping. Wij gaan zelf eerst de Helmlock Grove boardwalk lopen. Een wandelingetje van zo’n 10 minuten. Een mooi tochtje met veel groen en rode besjes.
 Bij Loop Brook trail, een pad met een mooi uitzicht en informatieborden waarop de oude spoorweg over de bergpas wordt beschreven, komen we Yna & Gine tegen. Hier werd begin 1900 verwoed gewerkt aan de spoorlijn. De meeste Amerikanen, Canadezen en de mensen uit Europa kregen $1,50 tot $2 dollar per dag en de Aziaten werden flink uitgebuit en kregen maar $1. Van dit geld moesten ze zichzelf en hun families thuis onderhouden. Dat was met deze hoeveelheid geld niet zo makkelijk want werkkleding, huisvesting en alle andere zaken van de werknemers werden niet vergoed. Nu staan er nog de restanten van de pilaren en her en der liggen nog houtresten van de trestles welke later werden vervangen door staal. Bij het Roger Pass Discovery Centre is het voor allen die nog geen parkpas hebben, een (verplichte) stop om er één te kopen. We zien Klaas & Pita en Gerard & Diana al lekker in het zonnetje zitten van het naast gelegen restaurant en even later komen Yna & Gine ook. Behalve dat je hier de parkpas kunt kopen, zijn er een aantal displays met informatie en er worden ook video’s vertoond over de omgeving. Het uitzicht is superb, over het grasdak van het infocentrum is er zicht op de grijze berg met de witte sneeuwmuts. Vervolgens gaat de tocht door Rogers Pass. De pas is genoemd naar majoor Albert Rogers die door de Canadian Pacific Railway (CPR) op pad werd gestuurd om een doorgang door de bergen te vinden. In 1882 lukte dit en werd er begonnen met de aanleg van een spoor door de pas. Door de hevige sneeuwval en de vele lawines begon de CPR in 1916 met de aanleg van een 8 km lange tunnel door de berg. De Trans-Canada Hwy, welke Canada van kust naar kust verbind, kwam pas in 1962 klaar bij de Roger Pass. Bij de pas is tegenwoordig een monument te vinden. In Golden spelen wij even voor bermtoerist. We hebben een broodje en een koffie gehaald bij Tim Hortens en hadden geen zin om binnen te zitten. Eén optie was langs de weg in het gras in de schaduw. Je kunt het slechter treffen. Even later zagen we Gerard & Diana langskomen zij moesten tanken. In Golden gaan zij en Arnold & Margriet (ieder afzonderlijk van elkaar) met de Gondola naar een hoogte van 3433 meter. Gerard & Diana zien vanuit de gondel hun eerste beer.

Zelf gaan we kijken bij de Natural Bridge. De Kicking Horse River, welke dwars door het Yohopark heen loopt, heeft na eeuwenlange erosie een gat in rotsen gehouwen waardoor er een 15 m lange natuurlijke breuk is ontstaan. Even later rijden we achter Klaas & Pita naar de Takakkaw Falls. Deze op twee na hoogste waterval van Canada heeft een verval van 254 m, waarna het water in de Yoho River stroomt. De naam komt uit de taal van de oorspronkelijke bewoners en betekent ‘het is prachtig’. En dat is het. Jammer dat je er geen mens naast kan zetten want dan pas zie je hoog de waterval echt is. Iedereen die bij de Spiral Tunnels heeft staan kijken, heeft er geen trein gezien. Als je ze nodig hebt dan zie je ze niet. Je kunt dan namelijk de kop van de trein al uit de achtvormige tunnel zien komen terwijl het eind er nog niet in is. Aangekomen in Banff is het tijd voor een biertje. Even relaxen en bij elkaar zitten en natuurlijk het berenfilmpje van Gerard bewonderen. We zien er ook nog een ree op z’n dooie akkertje voorbij lopen.
|
Vrijdag 28 augustus Banff
Lekker uitslapen, dat wil zeggen een uurtje of zo, maar des al niet te min lekker! Banff heeft tegenwoordig 3 milieu vriendelijke shuttlebussen rondrijden. Voor 2 dollar (1 dollar voor seniors) kun je vanaf de camping naar de stad rijden. Klaas & Pita, Gerard & Diana en Yna & Gine maken daar driftig gebruik van en maken het centrum van Banff onveilig. Harry, Nel & Klaas3 gaan met de camper op pad en gaan ’s middags soaken in de hot water pool. Hier zijn ze nog getuige van iemand die onwel wordt doordat deze persoon veel te lang in het hete water zat. Ze vertelden dat er deskundig werd geholpen en dat het toezicht onverminderd bleef doorgaan. Arnold & Margriet gaan ook op pad met de camper. Zij gaan naar de Vermillion Lakes. Arnold heeft hele mooie foto’s gemaakt met de camper erop en wil ze geven of misschien wel verkopen (?) aan Fraserway als reclamefoto. Klaas & Pita zijn met de gondel bergop geweest. Ze hadden toch wel wat last van de hoogte en mede door de warmte hebben we de boardwalk niet gedaan, Weliswaar hebben ze genoten van het uitzicht.


Zelf zijn we het Kooteney Nationale Park een klein stukje in gereden. In 2003 heeft er een fikse brand gewoed bij de Marble Canyon en tot in ieder geval 2007 was deze afgesloten. Nu zijn de paden en bruggen hersteld en het eerste groen van de nieuwe bomen komt alweer op. Blauw gletsjersmeltwater, grijze kalkstenen wanden en groen overhangende planten maken dit een van de meest kleurrijke ravijnen in dit park. Even verderop zijn de Paint Pots. Dit punt is van uniek, geologisch en historisch belang. IJzerrijke minerale bronnen bubbelen in kleine poelen en bevlekken de aarde met een diepe oker kleur. Vroeger werd dit gele spul gebruikt door de indianen. Deze avond bij de meeting hebben we een prijsuitreiking. Wij hebben besloten dat, ondanks dat wij zelf eerder beren hebben gezien, we onszelf buiten mededinging moesten stellen. Omdat Gerard & Diane gisteren beren hebben gespot, krijgen zij de prijs voor de eerste spotting. Dit is een sleutelhanger met uiteraard een beertje eraan.
|
Zaterdag 29 augustus Banff – Lake Louise
Met name omdat er in en rond Lake Louise veel te doen zou zijn, was de groep in Hope unaniem van mening om de 3 dagen Banff te vervangen door 2 dagen Banff en 1 dag Lake Louise. Het heeft ons aan de telefoon wel wat geduld gekost om een en ander voor elkaar te krijgen maar bij de gate van de camping in Banff was alles in orde. Dus vandaag rijden we naar Lake Louise. Iedereen is op tijd weg om toch maar voor 10 uur bij Johnston Canyon te zijn. Zelf zijn we er pas even na 11.

Als wij eraan komen gaan Gerard & Diana net weg Zij zijn eerst nog bij de Vermillion Lakes geweest en kwamen tot de conclusie dat het toen wij kwamen het er veel drukker is geworden bij de canyon. Wij lopen tot de eerste waterval. Dit vinden we wel genoeg, De mensen staan in de rij om bij het doorkijkje te kunnen kijken. Er zijn zelfs grote buggy’s op het pad die af en toe de boel versperren. De vorige keer waren we hier al om half 9 en hadden samen met Rolf & Nicole het rijk bijna alleen. Dat beviel toch wel beter. Wij gaan de Castle Mountain Lokout Trail lopen. Een steil pad gaat ruim 3,5 kilometer omhoog. Het is flink afzien, maar het uitzicht beloont onze moeite. De afdaling is minstens zo zwaar maar gaat wel wat sneller.
 Harry, Nel & Klaas3 zijn vandaag bij de Marble Canyon geweest. Nel vond het mooi te zien dat de natuur zich weer zo mooi kan herstellen na de brand. Yna & Gine zijn bij Lake Moraine wezen kijken. Ze moesten de camper op een half uur lopen van het meer parkeren. Zo druk was het er. Later doen ze een poging om bij Lake Louise nog naar Lake Agnes te lopen. Na een klein half uurtje houden ze ermee op, omdat het nog zeker een uur zou duren eer dat ze boven zijn en dan zou het wel erg laat worden. Gerard & Diana zijn vanwege de drukte alleen langs Lake Moraine gereden. Even een foto vanuit de camper gemaakt en toen weer weggegaan. Arnold & Margriet hebben hun 4e ritje met een gondel gemaakt sinds ze hier zijn. Ze hadden een prachtig zicht op Lake Louise en het grote Fairmont hotel.
|
Zondag 30 augustus Lake Louise – Jasper
Iedereen is al heel vroeg weg. Wij moeten een wifi zien te vinden want alle foto’s van gisteren zijn verdwenen. Jack kan dan een programmaatje downloaden om dan e.e.a. weer mogelijk terug te halen. Uiteindelijk reden wij pas om kwart voor 12 weg uit Lake Louise. Geen tijd meer dus voor de meren. Jammer, want dat is toch wel erg mooi met dit schitterende weer. Omdat we vertrekken uit Lake Louise hebben we ruim de tijd om alle highlights van de route te doen. Zo gaat bijna iedereen nog even naar de beide meren en men ervaart nu ook dat het er redelijk rustig kan zijn. Uiteraard wordt ook Peyo Lake met een bezoekje vereerd. Bij Peyto Lake horen we dat de smog die er in deze streek hangt van de bosbranden is.
 Een steil pad lijdt vanaf de parkeerplaats naar Mistaya Canyon waar het water met donderend geweld voorbij raast. Ook de Athabasca Glacier wordt goed bezocht. Diana vond het een geweldige ervaring om op de gletsjer te staan. Arnold & Margriet hebben zich beperkt tot de voet van de gletsjer
 Bij de toegangsweg naar de Sunwapta Falls (die door iedereen bezocht is) is een restaurant en een souvenirwinkel. Harry, Nel & Klaas3 hebben hier lekker gegeten. Ze spraken er een van Nederland afkomstige serveerster. Zij vertelde dat er bij een rivier in Jasper bijna iedere dag een beer zit om vis te vangen. ’s Avonds bij de meeting haalde Pita nog even aan dat het een goede beslissing was om de derde nacht van Banff te vervangen door 1 nacht Lake Louise. Iedereen stemde daar mee in. Met had het idee meer te kunnen zien in ruimere tijd en het scheelde bovendien zo’n 100 km. Het grootste nadeel was de trein die bij LL vrij veel lawaai maakte. Hoewel, Yna & Gine hadden de treinen helemaal niet gehoord en Klaas & Pita slechts de eerste 2.
|
Maandag 31 augustus Jasper
Gerard & Diana gaan met de Jasper Tramway (kabelbaan) Whistler Mountain op. Bij het eindpunt van de kabelbaan is er de mogelijkehid om nog een eind verder te lopen. Zij doen dat en het viel niet mee. Het is vrij steil, warm en de lucht is ijl. Maar de beloning is wel verdiend, het uitzicht over het dal en Jasper is geweldig.
Harry, Nel & Klaas3 gaan zwemmen in Lake Anette. Het water is lekker, het strand is mooi en het is er rustig. Ook doen ze de was in de plaatselijk wasserette. Tijdens het wassen en drogen worden er wat inkopen gedaan. Hoewel er een pendelbus is van Jasper naar Maligne Lake kiezen Klaas & Pita en Yna & Gine er voor om op eigen gelegenheid er naar toe te gaan. Het geeft meer vrijheid voor eigen stopgelegenheden en bovendien waren er maar 4 vertrektijden. Arnold & Margriet gaan naar Maligne Canyon en maken een mooie wandeling langs de canyon. Zelf gaan we Mount Edith Cavell op. De weg er naar toe is vrij smal en erg hobbelig. Er wordt afgeraden met campers langer dan 7 meter naar boven te rijden en auto’s met aanhanger zijn er verboden. De aanhanger kun je afkoppelen op een speciale parkeerplaats. Op zich vallen de haarspeldbochten mee, deze liggen nog op het eerste brede stuk van de route. Het grootste probleem is eigenlijk boven: de parkeerruimte is beperkt. Vanaf de pakeerplaats kun je een paar korte wandelingen maken. Wij lopen naar een gletsjermeer. Het ijs van de Edith Cavell gletsjer en de Angel gletsjer drijft er in. Af en toe hoor je het rommelen van het ijs dat breekt. We lopen er door een dal waar in de jaren 50 de gletsjer nog lag. Nu beginnen er voorzichtig de eerste bomen te groeien.
In de middag gaan we nog naar Jasper om een wifi te zoeken om weer wat foto’s op de site te zetten en wat souvenirs te scoren. Tot onze verbazing kunnen we de totempaal van Jasper niet vinden. We snappen er even niets van, tot we een sandwichbord zien waarop staat de in april jl de paal verwijderd is omdat het teveel beschadigd is door de weersinvloeden en dat het gevaarlijk werd voor omstanders. Nu is men driftig op zoek naar iets wat er op die plek neergezet kan worden.
|